Kanunnikessen

Dit vrouwenklooster, gewijd aan de Heilige Drie Koningen, werd circa 1430 gesticht met toestemming van de bisschop van Utrecht. Het was een kloostergemeenschap van reguliere kannunikessen die de regel van Augustinus volgden.Het convent was berekend op twintig nonnen exclusief buitenzusters en ‘dienaers’. Als zij zich buiten het kloosterterrein wilden begeven, moesten zij eerst toestemming van de bisschop hebben.

Driekoningenlaan

Het kloosterterrein was omsloten door de wegen Touwbaan, Jannewekken en de Korte Nobelstraat. Het kloosterterrein was bereikbaar door een weg in het verlengde van de Lange Nobelstraat. Deze straat kreeg in 1917 bij besluit van de raad van Zierikzee de naam Driekoningenstraat, later gewijzigd in Driekoningenlaan.

Driekoningenklooster
Het stadsgedeelte waar het Driekoningenklooster heeft gestaan. Romankaar 1660

Onder het kapittel van Sion

Het Driekoningenklooster behoorde tot het kapittel van ‘Maria op de berg Sion’. Deze beweging kenmerkte zich door een nieuwe regel. De nadruk moest niet meer zozeer op armoede liggen, maar op het gemeenschappelijk leven.

Sieraad voor de stad

Al de met naam bekende nonnen waren van goede komaf en, voor zover bekend, uit Zierikzee afkomstig. In 1560 was Jacobina Boom priorin en één van de nonnen was Anna Cau, beiden burgermeester dochters.In 1569 merkte het stadsbestuur op dat de jonge boomgaard van het klooster een sieraad is en een aanwinst voor de stad.

Driekoningenklooster zegel
Het zegel toont de aanbidding van het Christuskind door de Drie Koningen. Het kind is afgebeeld op schoot van zijn moeder.

 

Gaten dichten

Na de Allerheiligenvloed van 1570 stonden veel landerijen van het klooster onder water en leverden geen inkomsten. In augustus 1572 verlieten de zusters het klooster vanwege het geweld van de watergeuzen. Pas in 1576 besloot het stadsbestuur om het af te breken en met het puin de gaten in de dijken te dichten, die waren ontstaan door inundatie van de stad. In 1583 werd het klooster publiekelijk verkocht.